Uwaga! Zmiany w służbie zdrowia!

Zmiany w służbie zdrowia po 1 stycznia 2013 roku

Od 1 stycznia 2013 roku, jeśli jesteś rodzicem i jesteś osobą ubezpieczoną, masz obowiązek poinformować swego płatnika składek (np. pracodawcę) o nowo narodzonym dziecku, które należy zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego. Może to zrobić każde z rodziców. Jeżeli żaden z rodziców nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce lub innym kraju UE lub nie jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie innych przepisów prawa, do ubezpieczenia zdrowotnego mogą wnuka zgłosić ubezpieczeni w Polsce babcia lub dziadek. Gdy dziecko jest członkiem rodziny ubezpieczonego i zostało zgłoszone do ubezpieczenia zdrowotnego za jego leczenie zapłaci NFZ. Jeżeli rodzice nie mają prawa do  świadczeń finansowanych przez NFZ i dlatego nie zgłosili go do ubezpieczenia, za leczenie dziecka do 18 roku życia zapłaci budżet państwa – pod warunkiem, że jest ono obywatelem polskim. Jeżeli zmieniasz pracę po 1 stycznia 2013 roku powinieneś poinformować nowego pracodawcę, że masz członków rodziny, których należy zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego. Nie wystarczy, że już raz zgłosiłeś ich do ubezpieczenia                         w poprzednim miejscu pracy. Kiedy zmieniasz pracę zostaniesz wyrejestrowany                                   z ubezpieczenia zdrowotnego, a razem z Tobą wszyscy zgłoszeni wcześniej członkowie rodziny. Jako osoba ubezpieczona możesz zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny, czyli:

• Dziecko – własne, przysposobione, dziecko małżonka, wnuk lub dziecko obce, dla którego ustanowiono  opiekę, albo dziecko obce w ramach rodziny zastępczej, do ukończenia przez nie 18 lat, a jeżeli kształci się dalej do ukończenia 26 lat, jeżeli natomiast posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub inne traktowani na równi – bez ograniczenia wieku.
• Małżonek – jeżeli nie ma własnego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego.
• Rodzice, dziadkowie (tzw. wstępni) – jeżeli nie mają własnego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego i pozostają z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym.

Przychodząc do lekarza zadajesz sobie pytanie, czy jestem ubezpieczony? Czy mam prawo do świadczeń? Od 1 stycznia 2013 roku aby to sprawdzić wystarczy, że będziesz miał przy sobie jeden z wymienionych dokumentów, na którym umieszczony jest numer PESEL:

• dowód osobisty,
• paszport,
• prawo jazdy.

W przypadku dzieci objętych obowiązkiem szkolnym, do ukończenia 18 roku życia: aktualna legitymacja szkolna.

Twój numer PESEL to klucz do weryfikacji Twoich uprawnień – to dzięki niemu lekarz będzie mógł sprawdzić elektronicznie w systemie NFZ, czy masz aktualne prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, czy będzie mógł wypisać refundowaną receptę lub skierować Cię na badania. Dlatego zapamiętaj swój PESEL lub miej przy sobie dokument               z tym numerem.

Jeśli Twoje dziecko nie ukończyło 3 miesiąca życia i nie ma jeszcze nadanego numeru PESEL, przychodząc do lekarza powinieneś podać w rejestracji swój PESEL.

Jeżeli w rejestracji otrzymasz informację, że NFZ nie potwierdził Twoich uprawnień do świadczeń, a wiesz, że masz do nich prawo, możesz je potwierdzić, tak jak dotychczas  za pomocą dokumentów papierowych, np.:

• zaświadczeniem z zakładu pracy,
• legitymacja rencisty lub emeryta,
• aktualnym zgłoszeniem do ubezpieczenia zdrowotnego.

Jeżeli nie masz przy sobie takiego dokumentu, możesz złożyć oświadczenie o Twoim prawie do świadczeń, które musi zawierać:

• imię i nazwisko,
• adres zamieszkania,
• podstawę prawną do świadczeń, np. zawarta umowa o pracę, emerytura,
• numer PESEL,
• rodzaj dokumentu, którym potwierdziłeś swoją tożsamość u lekarza (dowód osobisty, paszport).